Որ ակամայից դու ինձ կփնտրես,
Որ ակամայից դու ինձ կսպասես,
Իսկ ես էլ չեմ գա...
Օրերից մեկ օր կլինի այնպես,
Որ հեռու՜ հեռվում դու ինձ կփնտրես,
Ես չեմ երևա...
Օրերից մեկ օր դու ինձ կզանգես,
Ձայնս մեկ վայրկյան լսելու համար, Իսկ ես չեմ խոսի...
Օրերից մեկ օր կփնտրես դու ինձ,
Բայց և չես գտնի ու կհասկանաս,
Որ ես էլ չկամ...
Եվ ոչ թե չկամ այս մեծ աշխարհում,
Ուղղակի չկամ քո չքնաղ կյանքում.
Եվ կհասկանաս ՝ օրերից մեկ օր
Որ կորցրել ես ինձ վերջնականապես,
Եվ ես էլ չեմ գա..
Եվ կհիշես իմ խոսքերը վերջին,
Որ շշնջացի մեղմ քո ականջին...
-Հեռանում եմ ես, և էլ չեմ գալու...
Եվ կհասկանաս, թե ինչ եմ ասում,
Որ քեզ սիրելով քեզ բաց եմ թողնում,
Որ այս աշխարհում երջանիկ լինես...
Որ ես քեզ միայն երջանիկկ տեսնեմ,
Քո երջանկությամբ էլ ես երջանկանամ,
Երջանիկ լինենք, բայց ոչ միասին...
Քանզի միասին մենք երջանիկ չենք,
Այլ ապրում ենք լոկ մեկ մեկու կողքին,
Իսկ սեր ասվածը հեռւ է մեզնից...
Օրերից մեկ օր դու կհասկանաս,
Ու ինձ կփնտրես...
Իսկ ես չեմ լինի...
Комментариев нет:
Отправить комментарий