Քո աչքերում ես արև տեսա,
Արև. լուսավորող տիեզերքն անծայր,
Քո աչքերում ես արև տեսա,
Վերից ճպտալով աշխարհին համայն…
Քո աչքերում ես երկինք տեսա,
Գարնան ջինջ երկինք զուլալ ու լազուր,
Քո աչքերում լոկ խաս մաքրությււն էր,
Ժիր մանկան պես անարատ, մաքուր…
Քո հայացքի մեջ Աստծո սեր տեսա,
Սեր, որ օժտել է քեզ պարզ վեհությամբ,
Քո հայացքում ես հեզություն տեսա,
Որ օժտում է քեզ հմայքով անսպառ…
Քո աչքերով ես ներթափանցեցի
Սրտիդ խորքերն ու ապշած մնացի…
Քո սրտի խորքում լոկ բարություն էր….
Եվ քեզ հենց այդժամ հրաշք կոչեցի…
Комментариев нет:
Отправить комментарий