div id='wrapper-video'>

Բարի գալուստ Գոռ Վարդանյանի անձնական բլոգ... Այստեղ գրված յուրաքանչյուր միտք հեղինակի մտավոր սեփականությունն է և յուրաքանչյուրն, ով կցանկանա ինչ-որ կերպ կիսվել ստեղծագործությամբ կամ տարածել այն` պարտավոր է նշել հեղինակի անուն-ազգանունը, կամ հղում կատարել դեպի հեղինակի անձնական բլոգ... Շնորհակալություն և բարի ընթերցում...

19.04.2014

Ոչինչ չգիտես


Ուզում եմ անվերջ քեզ գրկել, շոյել,
Ուզում եմ ամուր քեզ կրծքիս սեղմել,
Անվերջ հիանալ քո գեղեցկությամբ,
Մեղմ համբուրելով կարոտս առնել:
Բայց սա լոկ պատրանք է...
Դու շա՜տ հեռու ես...
Ուզում եմ քեզնով անվերջ հիանալ,
Փորձում եմ քեզնով կյանքս լիացնել,
Քո ջերմությամբ եմ փորձում ջերմանալ,
Սակայն դու չկաս...
Դու շա՜տ հեռու ես...
Քո աչքերի մեջ ինձ եմ որոնում,
Չքնաղ նկարիդ անվերջ նայելով,
Սակայն նկարդ ոչինչ չի պատմում,
Այն սառն է, ինչպես սիրտս միայնակ:
Սակայն ես անվերջ փորձում եմ գտնել...
Ու քո բարությամբ միշտ բարիանալ:
Սակայն դու չկաս...
Դու շա՜տ հեռու ես...
Քո մասին անվերջ երգեր եմ գրում,
Քեզ են նվիրված բոլոր տողերը,
Դու կարդում ես լուռ. լուռ գովերգում ես...
Բայց հերոսուհուն ավաղ չգիտես...
Բայց ես անդադար քեզ եմ գովերգում ,
Անվերջ, անդադրում քեզ եմ որոնում,
Առանց քեզ կարծես լուռ մահանում եմ,
Ավաղ քեզ գտնել չեմ կարողանում...
Բայց դու  այս մասին ոչինչ չգիտես,
Քանզի իմ սրտից այնքա՜ն հեռու ես...
Կարոտում եմ քեզ.....

Комментариев нет:

Отправить комментарий



Դեպի վերև Դեպի սկիզբ Դեպի վերջ Դեպի ներքև Ընթերցում Դադար