ՏԽՐՈՒԹՅՈՒՆՆ ԱՅՍՊԻՍԻՆ Է ԼԻՆՈՒՄ

Այնքան լավ կլիներ, որ երբեք
Իմ կյանքում հայտնված չլինեիր,
Նոր հույսեր, նոր հուշեր, նոր իղձեր
Դու իմ կյանք բերած չլինեիր...
Այնքան լավ կլիներ, որ երբեք
Քո չքնաղ հայացքին չնայեի,
Քո անմար հմայքով հրապոուրված
Նոր հույսեր քեզ հետ չկապեի...
Ամեն բան շատ լավ կլիներ,
Թե սրտումս  վերքեր չծնվեին,
Վերքերն էլ այդքան չցավեին,
Եվ թողնեին ես հանգիստ ապրեի...
Ամեն բան շատ լավ կլիներ,
Որ այսքան անկեղծ չսիրեի,
Իսկ սերս կորցնելու ցավից
Իմ հոգին այսքան չտանջվեր...
Ամեն բան շատ լավ կավարտվեր,
Թե սիրեի և անկեղծ սիրվեի,
Եվ այդժամ ես Աստծուն կասեի.
-Շնորհակալ եմ կյանքից Տեր Աստված...
Բայց հիմա ես նորից տխուր եմ,
Չկա վառ արև իմ կյանքում,
Ամեն բան մարեցիր և տարար,
Եվ կյանքում իմ մի հուշ դարձար...