ԿԱՐՈՏ ՀԱՅՐԵՆՅԱՑ

Հեյ, դու, անցորդ,
Կանգ առ մի պահ,
Լսիր խոսքս, նոր գնա,
Գուցե հոգում քո, կամ մտքում
Իմ պատմածից հուշ մնա...

ԿԱՐՈՂ ԵՍ ԳՆԱԼ

Թե այս աշխարհում,

Քո ապրած կյանքում,

Ոչինչ չես արել

Հօգուդ մարդկության,

Ոչինչ չես արել

Հոգուդ մաքրության,

Եվ սրտիդ խորքում

Հանգիստ լինելուն,

Գլուխդ հանգիստ

Բարձին դնելու,

Ապրելու համար՝

Կարող ես գնալ,

Քեզ ոչ-ոք երբեք

Ոչինչ չի ասի,

Լավ խոսք չես լսի,

Որն անկեղծ լինի,

Անկեղծ խոսք երբեք

Քեզ չեն նվիրի…

ԵՍ ՍԻՐՈՒՄ ԵՄ ԱՅԴ ԱՇԽԱՐՀԸ

Ես սիրում եմ այն աշխարհը,
Որն իմ առջև դու ես բացել,
Ու լցրել ես անսպառ սիրով…
Ես սիրում եմ այն կանաչը,
Որն իմ առջև դու ես փռել,
Ճամփաս լցրել ծաղիկներով…