Անմեղ մի զգացում

Անմեղ մի զգացում պատել է հոգիս,
Փոթորկել է այն, դարձրել խելագար,
Հիմա հեռու ես, չկաս դու կողքիս,
Սիրտս է կարոտի օվկիան ալեկոծ:
Հեռու ես հիմա, կարոտում եմ քեզ,
Կարոտում եմ քո նայվածքն աչքերի,
Առանց քեզ կարծես մահացել եմ ես,
Կարծես կանգնել են զարկերն իմ սրտի:
Չկաս դու կողքիս, բայց սիրում եմ քեզ,
Եվ մոռանալ էլ չեմ կարողանում,
Մխրճվել ես լուռ խորքերը սրտիս,
Ինչպես արմատը կաղնու հաստաբուն:
Չկաս դու կողքիս, շատ տխուր  եմ ես,
Եվ խենթի նման կարոտում եմ քեզ,
Սակայն դու կարծես անգութ թռչնի պես,
Ճախրել ես հեռու . . .Փնտրում եմ ես քեզ...
Փնտրում եմ, կարծես ապրելուս միակ հույսը դու լինես,
Սրտիս տիրուհին, վեհ աստվածուհին իմ երազների,
Փրկությունն ես իմ, սրտիս, ողջ կյանքիս...
Փրկություննես իմ վառ երազների...