ՄԻԱՅՆ ԹԵ ՔԵԶ ԵՐՋԱՆԻԿ ՏԵՍՆԵՄ

Ուզում եմ տեսնել քեզ վերջին անգամ,
Վերջին անգամը կյանքիս ընթացքում,
Վերջինը, քանզի դրանից հետո
Կկորցնի իմաստն ապրել այս կյանքում...
Ես վերջին անգամ քեզ կուզեմ տեսնել
Ճերմակ հագուստով խորանի առաջ,
Քեզ կուզեմ տեսնել, որպես հարսնացու,
Երջանիկ կանգնած Աստծո առաջ...
Թեկուզ շատ հեռվից նայեմ աչքերիդ,
Եվ նրանք փայլել լի երջանկությամբ,
Եվ հեռվից նրանք ժպիտով ասեն.
-Տես, երջանիկ եմ... Անչափ երջանիկ...
Ես ուրախությամբ կժպտամ այդ ժամ,
Քանզի իմ իղձը կիրականանա,
Ես կտեսնեմ քեզ անչափ երջանիկ,
Թեկուզ և այդժամ կողքիդ չեմ լինի...
Ես կուրախանամ քո երջանկությամբ,
Բարին կմաղթեմ Քեզ... Քո ընտրյալին...
Բարին կմաղթեմ ու կհամարեմ,
Որ իմ գործն այստեղ ես ավարտեցի..
Լուռ կնայեմ քեզ, քո վեհ աչքերին,
Նրանց ժպիտով կժպտամ և ես,
Քո հայացքի մեջ Աստծուն տեսնելով
Ես կհավատամ, որ երջանիկ ես...
Այդքանից հետո լուռ կհեռանամ...
Առանց ինչ որ բառ քեզ փոխանցելու...
Մի քիչ երջանիկ, մի քիչ էլ տխուր
Ես այս աշխարհից լուռ կհեռանամ...